Multiple Sclerose Centrum
Noord Nederland

Terug naar overzicht

Drie projecten van het MSCNN gehonoreerd met een onderzoekssubsidie.

Drie projecten van het MS Centrum Noord Nederland gehonoreerd met een onderzoekssubsidie.

De Stichting MS Research heeft 3 projecten van het MS Centrum Noord Nederland beloond met een onderzoekssubsidie. Wij feliciteren Inge Zijdewind, Wia Baron en Inge Zuhorn met de toekenning van hun pilot project en het team o.l.v. Prof. Joke Spikman met de toekenning van een meerjarig project.
Veel succes en we hopen in de toekomst de resultaten met onze website lezers te delen.

Waar gaan de drie projecten over?
Dr. Wia Baron en Prof. Inge Zuhorn onderzoeken de bloed-hersenbarrière, het beveiligingssysteem van de hersenen dat belangrijke voedingsstoffen doorlaat en schadelijke stoffen tegenhoudt. Uit eerder onderzoek is gebleken dat er verschillen zijn in de rol van de bloed-hersenbarrière  tussen de verschillende vormen van MS. Vooral bij relapsing-remitting MS is er lekkage van de barrière, waardoor ontstekingscellen de hersenen binnendringen en myeline gaan afbreken.
In dit onderzoek wordt gebruik gemaakt van de cellijnen uit de MSiPS biobank (https://www.msips-biobank.nl/) van mensen met verschillende vormen van MS en van broers of zussen die geen MS hebben. In een kweekschaaltje kunnen deze cellijnen uitgroeien tot een kunstmatige bloed-hersenbarrière en de verschillen tussen de vormen van MS met diverse technieken worden bepaald, waaronder de reactie op ontstekingsmediatoren. Het in kaart brengen van mogelijke verschillen bij de diverse vormen van MS is van belang voor toekomstige therapieën voor MS en het mogelijk maken van transport van medicijnen over de bloed-hersenbarrière.

Dr. Inge Zijdewind haar project heeft als titel: Een prikkelende uitdaging: Kunnen zwakke elektrische potentialen de loopfunctie van personen met MS verbeteren?
Mensen met MS hebben vaak problemen met lopen, waardoor mobiliteit en kwaliteit van leven afneemt met als gevolg: nog minder bewegen en daardoor een afname van de algemene gezondheid. Het onderzoek van Inge en PhD-student Nikki Dreijer maakt gebruik van transcutane elektrische stimulatie van de zenuw (TENS) om sensorische (gevoel) zenuwvezels te activeren. De activatie gaat terug naar het centraal zenuwstelsel en bevordert de activiteit in de hersengebieden die belangrijk zijn voor gevoel en beweging. Hierdoor worden spieren beter en meer consistent geactiveerd, waardoor het loopvermogen groter wordt. Het uiteindelijke doel is om mensen met MS op deze wijze beter te laten lopen waardoor ze er weer meer plezier in krijgen en meer gaan trainen.
Vier weken lang worden 68 personen met MS gevolgd, die drie keer per week gedurende 20 minuten thuis een trainingsprotocol volgen met TENS. Onze verwachting: een verbetering in het lopen van de mensen die TENS stimulatie ontvangen en de mensen die matige krachttraining samen met de TENS uitvoeren. Een verbeterde loopfunctie heeft een direct positief effect op de mobiliteit. Personen met MS kunnen daardoor een actievere levensstijl ontwikkelen wat ook zorgt voor een toename in kwaliteit van leven.

‘MS en meedoen in de maatschappij’ is de titel van het meerjarige project dat is ingediend door Prof. Joke Spikman (Klinisch Neuropsycholoog, UMCG) in samenwerking met de neurologen Dr. Jan Meilof (Martini Ziekenhuis) en Dr. Martijn Beenhakker (MCL Leeuwarden). De hoofdvraag van dit project is: welke gevolgen van de ziekte vormen voor mensen met MS de grootste belemmering voor deelname aan de maatschappij en sociaal leven. Deelname in de maatschappij (participatie) is voor iedereen belangrijk, maar is vaak beperkt voor mensen met MS. In revalidatiecentra zijn al diverse (neuropsychologische) behandelingen beschikbaar voor dergelijke problemen, maar deze worden tot nu toe nauwelijks aangeboden aan mensen met MS. Dit onderzoek is erop gericht om een testprotocol te ontwikkelen, waarmee straks bij iedere patiënt eenvoudig kan worden getest welke problemen er spelen en welke behandelingen het beste zullen helpen om een optimale participatie te behouden. Dit moet leiden tot een duidelijk statistisch model dat laat zien welke factoren van invloed zijn op blijvende deelname in de maatschappij voor mensen met MS.